Ege uyuyor, evdeyim. Tv seyrettim, ev isi falan, unuttum biraz. Ama simdi aldim elime kahvemi, guya biraz internetde gezecegim. Dustu aklima yine. Doldu gozlerim. Kucaginda oglusu, bana el salladigi an, hala aklimda. Agliyorum, uzaktayim, 5 ay olmus ben daha yeni ogrenmisim. Soktayim, ellerim titriyor. Agliyorum, neden diyorum. Sadece bildigim trafik kazasi ve 5 ay oldugu.. Hamileyken netde tanistik onunla. Ayni gun dogacakti cocuklarimiz, Ege erken gelip abi oldu. Hergun yazistik, uzun uzun sohbetler ettik, dogacak cocuklarimiz icin guzel hayaller kurduk. O simdi yok, yokmus... Bugun ogrendim, yikildim. Aylardir sesi solugu cikmiyordu, attigim mailler geri donuyordu. Bugun buldum izini, gitmis 5 ay olmus... Agliyorum.. Allah'dan rahmet diliyorum.. Sevdiklerimden uzak olmama agliyorum.. Sertap sarkisini soyluyor; Bu da gelir bu da gecer..............